و من آن باغ پر از حسرت و آه که پر از تکرارم شاخه هایم پر سیب و کمی غمگینم از چه رو این همه اصرار و گناه ! تو ببین پر سیبم دانه ای چند کجا … که تواند بدهد آزارم ! ؟