من به چشمان خيال انگيزت معتادم
و دراين راه تباه
عاقبت هستي خود را دادم
“حمید مصدق”
شعرواره
شعر هم اگر نگویم، مرا که هیچ گلی همنامم نیست و هیچ خیابانی به نامم، چگونه به یاد خواهی آورد؟
من به چشمان خيال انگيزت معتادم
و دراين راه تباه
عاقبت هستي خود را دادم
“حمید مصدق”