با نگاهی که شب دوش اشارت کردی به خدا بود و نبودم همه غارت کردی آشکارا نتوان گفت چه کردی و چه بود آن عبارت که تو پنهان به اشارت کردی کعبه‌ی گل همه را، کعبه‌ی دل خاصان راست کعبه سهل است، خدا را تو زیارت کردی دلم آتشکده‌ی عشق و ز غم ویران بود […]

از بس که ملول از دل دلمرده یِ خویشم هم خسته یِ بیگانه هم آزرده یِ خویشم این گریه یِ مستانه یِ من بی سببی نیست ابر چمن تشنه و پژمرده یِ خویشم گلبانگ ز شوق گل شاداب توان داشت من نوحه سرای گل افسرده یِ خویشم شادم که دگر دل نگراید سوی شادی تا […]