برای مجله شعر نمی‌نویسم در شبِ شعرها شرکت نمی‌کنم به نگاهِ منتقدها اهمیت نمی‌دهم پیله‌ای از شعر می‌بافم دور خود بی‌آرزوی پروانه شدن و در سلول خود ساخته می‌میرم به امید آن‌که ابریشمش شالی شود بر شانه‌های تو…
“یغما گلرویی”
شعرواره
شعر هم اگر نگویم، مرا که هیچ گلی هم‌نامم نیست و هیچ خیابانی به نامم، چگونه به یاد خواهی آورد؟