پرویز پرستویی

دیروز به مادرم زنگ زدم بعد از مرگش تلفن ثابت خانه‌اش را جمع نکردیم ؛ نمی‌خواهم ارتباطمان قطع شود. هروقت دلم هوایش را می‌کند بهش زنگ می‌زنم ؛ تلفنش بوق می‌زند بوق می‌زند بوق می‌زند … وقتی جواب نمی‌دهد با خودم فکر می‌کنم یا برای خرید رفته بیرون یا خانه همسایه است . الان چند سال می‌شه هروقت دلم هوایش را می‌کند دوباره زنگ می‌زنم. شماره ‘بیــرون’ را هم ندارم زنگ بزنم بگویم:” به مادرم بگید بیاد خونه‌اش، دلم براش تنگ شده” دوست من اگر مادر تو هنوز خانه است و نرفته ‘بیـــرون’ امروز بهش زنگ بزن برو پیشش باهاش حرف بزن یک عالمه بوسش کن صورتتو بچسبون به صورتش محکم بغلش کن بگو که دوستش داری وگرنه وقتی بره ‘بیـــرون’ خیلی باید دنبالش بگردی باور کنید ‘بیـــرون’ شماره نداره .

“پرویز پرستویی”

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *