با نگاهی که شب دوش اشارت کردی به خدا بود و نبودم همه غارت کردی

آشکارا نتوان گفت چه کردی و چه بود آن عبارت که تو پنهان به اشارت کردی

کعبه‌ی گل همه را، کعبه‌ی دل خاصان راست کعبه سهل است، خدا را تو زیارت کردی

دلم آتشکده‌ی عشق و ز غم ویران بود تو بت آتشکده‌ی عشق عمارت کردی

شعر و شور و دل دیوانه و آزادگیم همه را بسته‌ی زنجیر اسارت کردی

ابر من عابر آفاق نهان نومیدی آشکارا تو ز امید عبارت کردی

کاش می‌شد بنویسم چه نوشتی با چشم کاش می‌گفت عبارت چه اشارت کردی

نادر از هند نبرد، آنچه تو بردی ز دلم که تو مهری و مهاری و مهارت کردی

دلم ایران و تو اسکندر طاییس اطوار زدی و سوختی و کشتی و غارت کردی

“مهدی اخوان ثالث“