مرا با این بالش و این دو تا ملافه و این سه تا شکلات روی میزت راه مید‌هی؟ می‌شود وقتی می نویسی دست چپت توی دست من باشد؟ اگر خوابم برد موقع رفتن جانگذاری مرا روی میز! از دلتنگیت می‌میرم.

وقتی نيستی می‌خواهم بدانم چی پوشيده‌ای و هزار چیز ديگر

“عباس معروفی”